Teleurstelling

Teleurstelling

Refajaziekenhuis Stadskanaal was voor mij altijd een baken in de zee. Het was "ons" ziekenhuis. Natuurlijk zijn er wel momenten dat het niet gaat zoals verwacht, maar dat is overkomelijk. Maar nu echter heb ik behoefte om ook eens wat negatieve gevoelens te spuien over wat mij is overkomen.
Op Donderdag 22 December 2016 vlak voor de Kerstdagen werd ik om 02.00 uur wakker geschud door een vreselijke pijn in mijn lichaam. Ik herkende dit als een vermoedelijke niersteen aanval. Om 05.00 uur was het niet meer te harden en heb ik de dokterspost gebeld. Om 17.30 was de dokter er. Zijn diagnose kwam wel overeen met de mijne. Ja "wat kunnen we doen" was zijn vraag. Ik kan u een injectie geven tegen de pijn en dan kunt om 08.00 uur naar het Refaja gaan voor een scan, of u kunt nu naar het Refaja gaan, en daar gaan afwachten. Want een dokter is nu niet aanwezig. Omdat ik zeer veel pijn had kreeg ik een en ander niet helemaal mee. Ik wilde naar het ziekenhuis omdat ik dacht dat ik daar de hulp kon krijgen die ik nodig had. We zijn zelf naar het ziekenhuis gereden, waar ik een paar tabletjes kreeg die mij weinig tot niets hebben geholpen de pijn te onderdrukken. Het verplegend personeel mocht niets anders geven omdat er eerst een scan moest worden gemaakt. Al met al heb ik liggen wachten tot kwart voor negen alvorens telefonisch werd doorgegeven dat er een scan kon worden gemaakt. Ik werd opgenomen, en om 10.30 kwam het verlossend woord dat het inderdaad een niersteen was. Pas toen kreeg ik medicijnen die de pijn gelukkig wegnamen. Tot op dat moment geen specialist gezien. Veel pijn geleden.
Ik was diep teleurgesteld. Terugkijkend heb ik het gevoel dat Refaja niet meer datgene is wat het in mijn ogen is geweest. Ze staat bij mij drie treden naar beneden op de ladder.

Sterke punten
De wil van het verplegend personeel om mij te helpen.

Zwakke punten
Refaja schijnt te zijn geworden een bedrijf van 08.00 tot 17.00 uur. Buiten deze tijden worden er vraagtekens geplaatst